កំណាព្យនេះខ្ញុំសរសេរតបសេចក្ដីអធិប្បាយរបស់លោក Chan Rada ជារូបភាពខាងក្រោម៖
ដុសចុះដុសខ្ញុំ ខ្ញុំឲ្យដុស
ដុសឲ្យសព្វចុះ ដុសឲ្យចំ
ដុសឲ្យបានស្អាត កុំបង្ខំ
ដុសសាច់ដុសសម ខ្ញុំឲ្យដុស។
ដុសឲ្យសព្វចុះ ដុសឲ្យចំ
ដុសឲ្យបានស្អាត កុំបង្ខំ
ដុសសាច់ដុសសម ខ្ញុំឲ្យដុស។
មិនថានឹងដៃ ឬអ្វីឡើយ
ខ្ញុំឲ្យដុសហើយ ទោះច្រមុះ
ត្រសុលឈ្មុលឈ្មុស ឲ្យតែដុស
អញ្ជើញដុសចុះ តាមមេត្រី។
ខ្ញុំឲ្យដុសហើយ ទោះច្រមុះ
ត្រសុលឈ្មុលឈ្មុស ឲ្យតែដុស
អញ្ជើញដុសចុះ តាមមេត្រី។
បើដុសអង្អែល ដដែលញឹក
មិនថាយប់ព្រឹក ឬថ្ងៃអ្វី
ក្អែលមុខតែរត់ បាត់ពីស្រី
អស់មេក្រមី ស្រីស្អាតភ្លឹង។
មិនថាយប់ព្រឹក ឬថ្ងៃអ្វី
ក្អែលមុខតែរត់ បាត់ពីស្រី
អស់មេក្រមី ស្រីស្អាតភ្លឹង។
បើដុសសព្វហើយ កុំឡើយភាំង
ឃើញអស់សាច់មំ សាហើយទ្រឹង
មុខតែយល់សប្ដិ លស់ព្រលឹង
ដេកបន់រំពឹង ឲ្យជួបទៀត ។
ឃើញអស់សាច់មំ សាហើយទ្រឹង
មុខតែយល់សប្ដិ លស់ព្រលឹង
ដេកបន់រំពឹង ឲ្យជួបទៀត ។
កំណាព្យរក្សាសិទ្ធិ copyright rbu_spp ថ្ងៃទី២៣ កក្កដា ២០១៦ សៅរ៍ ពុធពង្ស Puthpong Sao
រូបថត Chan Rada
No comments:
Post a Comment